Tylko słowo

Mój drogi M.!

Zapomniałam już, jak przyjemnie jest klikać "Nowy post", choć oczywiście nie tak przyjemnie jak "Publikuj". A to już za chwilę.

Książę, syn Młynarza

Droga Karo,

zabierałem się za ten list długo, bo tak to już jest, że gdy się straci regularność (która zdecydowanie ostatnio nam uciekła) to wziąć się znów do pisania nie jest wcale tak łatwo. Ten list miał być zupełnie o czym innym. Ba – miał być o co najmniej kilku innych rzeczach, bo zaczynałem go już dobrych kilka razy i za każdym razem tytuł jak i wątek były inne. Skończyło się inaczej, bo przyszedł czas najwyższy, choć za wcześnie. Wspominałem Ci kiedyś o spisie tytułów, które mam zapisane w tablecie jako awaryjne pomysły na plac. Tytuł „Książę, syn Młynarza” był tam od blisko dwóch lat. Aż do dzisiaj.

PRowiec bez targetu

Cześć M.,

Jak się zabrać do pisania po takim czasie, gdy wstyd i nie wiadomo od czego zacząć? Czy przytaczać listę spraw, które przecież samemu się wzięło na głowę? Czy usprawiedliwiać się szczegółowo, że Licheń, że wirus, że studia, że prawo handlowe?